قُلْ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذلِكَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللَّهِ مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَ غَضِبَ عَلَیهِ وَ جَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَ الْخَنازیرَ وَ عَبَدَ الطَّاغُوتَ أُولئِكَ شَرٌّ مَكاناً وَ أَضَلُّ عَنْ سَواءِ السَّبیلِ» (المائده -۶۰)
ترجمه: [یا محمّد (ص)] به ایشان بگو: آیا شما را از كسانى كه از لحاظ پاداش نزد خدا بدتر از این هستند آگاه كنم؟ (آنان) آن افرادى میباشند كه خدا لعنتشان كرد و مورد خشمشان قرار داد، و گروهى از آنان را به شكل بوزینه و خوكها در آورد، و طاغوت را پرستش نمودند آنانند كه داراى جایگاه بدى میباشند و از راه راست (از دیگران) گمراهترند.
در مورد امکان اینکه آیا در اثر کفر و شرک انسان به شکل بوزینه در می آید و برای خیلی ها سؤال است لازم است به نکات ذیل دقت شود:
الف – خداوند متعال فعال ما یشاء است، یعنی هر چه بخواهد انجام میدهد و البته هر چه انجام دهد از روی علم و حکمت است. چنان چه در قرآن کریم میفرماید:
«... كَذلِكَ اللَّهُ یفْعَلُ ما یشاءُ» (آل عمران - ۴۰)
ترجمه: آری، این چنین است الله. هر چه بخواهد انجام میدهد.
پس، نمیشود برای خداوند به اصطلاح خودمان «شاخ و شانه» کشید که مگر میشود تو چنین یا چنان بکنی - این با حقوق بشر انطباق ندارد – پس دمکراسی چه میشود و ...؟! او خالق، مالک و رب همهی مخلوقات و قادر مطلق است و برای اراده و فعل خود از کسی اجازه نمیگیرد و با کسی نیز مشورت نمیکند و به رأی اکثریت هم کاری ندارد. (چرا که همهی اینها از صفات و ملزومات مخلوق نیازمند و محدود است).
” باید توجه داشت که «شرک و کفر» معصیت کوچکی نیست که بگوییم: «مگر میشود خدا به خاطر شرک یا کفر چنین و چنان کند» و چنان چه از مضمون آیهی مسخ به شکل حیوانات بر میآید، عذاب کفار و مشرکین بسیار سختتر از مسخ عدهای به شکل بوزینه و خوک است “
لذا همگان در مقابل هر چه میکنند به او پاسخگو هستند و او در مقابل هیچ کس پاسخگو نمیباشد.
«...لا یسْئَلُ عَمَّا یفْعَلُ وَ هُمْ یسْئَلُونَ» (الأنبیاء - ۲۳)
ترجمه: خدا از آن چه مىكند بازخواست نمىشود، ولى آنان بازخواست خواهند شد.
و البته باید توجه داشت که «شرک و کفر» معصیت کوچکی نیست که بگوییم: «مگر میشود خدا به خاطر شرک یا کفر چنین و چنان کند» و چنان چه از مضمون آیهی مسخ به شکل حیوانات بر میآید، عذاب کفار و مشرکین بسیار سختتر از مسخ عدهای به شکل بوزینه و خوک است.
ب – خداوند حکیم، رحمان و رحیم، خیر محض است و از او هیچ بدی صادر نمیگردد. لذا تمامی مخلوقات خود و به ویژه انسان را در زیباترین صورتها آفریده است.
«اللَّهُ الَّذی جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ قَراراً وَ السَّماءَ بِناءً وَ صَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَ رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّیباتِ ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَتَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمینَ» (غافر - ۶۴)
ترجمه: خداى (بىهمتا) آن كسى است كه زمین را قرارگاه شما قرار داد. و آسمان را همانند سقف آفرید. و شما را صورتبندى نمود، پس صورت شما را به بهترین صورتها آفرید. و رزق و روزى شما را از طیبات قرار داد. این آن خدایى است كه پروردگار شما می باشد. پس این خدا كه پرورش دهنده جهانیان است خیر و بركت محض میباشد.
«خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَ صَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَ إِلَیهِ الْمَصیرُ» (التغابن -۳) ؛ ترجمه: آسمانها و زمین را به حق آفرید و شما را صورتگرى كرد و صورتهایتان را زیباترین صورتها و بازگشت به سوى او است.
اما، باید توجه داشته باشید که شکل و صورت، فقط این شکل و صورت مادی که پیر و خسته و زشت شده و سپس در خاک به بد شکلترین صورتها مبدل میگردد نیست. چه بسا در دنیا صورتهایی بسیاری در ظاهر زیبا باشند، در حالی که صورت ذاتی صاحب آنها بسیار کریه است و چه بسا صورتهایی بسیار زشت باشند، در حالی که صورتهای باطنی صاحب آنها بسیار نورانی و زیبا باشد. پس آن چه مهم است، صورت
” این صورت ظاهری و مادی فقط یک پردهای است که خداوند حکیم و پوشانندهی بدهیها «ستار العیوب» آن را برای ضرورتهای زندگی مادی بر روی صورت واقعی انسان کشیده است. وگر نه انسان به شکل ایمان و اعمالش میشود و این شکل را خودش برای خودش ترسیم مینماید “
اصلی و صورت باطن انسان است.
ادامه مطلب